Jennifer Merrill Thompson ishte i bindur se fëmija që mbante ishte një vajzë.
Në fund të fundit, nëna nga Vjena, Virxhinia, kishte ndjekur sugjerimet në librin “Si të zgjedhësh gjininë e foshnjës “, e cila jepte detaje për mënyrën më të mirë të marrëdhënieve seksuale me qëllim që të konceptoheni me një vajzë.
Pra, kur imazhi i sonogramit nuk la asnjë dyshim se ‘vajza’ e saj ishte, në të vërtetë, një djalë tjetër, Thompson e tronditur shpërtheu në lot. “Unë nuk dua të jem vetëm një nënë e djemve”, shpjegon ajo.
Edhe pse Thompson thotë se menjëherë u dashurua me djalin e saj, ajo ende ndjeu një zbrazëti që mund të mbushej vetëm me veshjet e vogla, transmeton Gazeta Shneta.
Nuk ka konsensus për rregullësinë e “balancimit familjar”, siç quhet në industrinë e fertilitetit. Një sondazh i fundit i kryer nga Qendra e Gjenetikës dhe Politikës Publike, një ndarje e Institutit Berman Bioetik të Universitetit Johns Hopkins, zbuloi se vetëm 40 përqind e të anketuarve mbështetën përzgjedhjen e seksit për arsye jo mjekësore.
Mënyra më e keqe e zgjedhjes së gjinisë së fëmijës është përmes një “aborti selektiv”.
Amniocenteza, testi i hershëm i shtatzënisë që bëhet për sëmundjet gjenetike, përcakton gjininë e një fetusi dhe nëse nuk është “e drejtë”, nëna mund ta ndërpresë shtatzëninë.
Një metodë më e suksesshme është diagnoza gjenetike e preimplantimit (PGD), një provë e zhvilluar fillimisht për të zbuluar sëmundjet gjenetike të lidhura me seksin, të tilla si hemofilia dhe distrofi muskulare, të cilat ndikojnë në mënyrë të pabarabartë tek djemtë. Ky proces mund të bëhet vetëm gjatë fekondimit in vitro./Gazeta Shneta/