Ju keni mbetur shtatzënë për atë që duket si përgjithmonë. Urthi ju ndjek përnatë, këmbët tuaja kanë filluar t’i ngjajnë ‘salsiçeve të mbushura’, dhe gjumi ju ka braktisur prej kohësh.
Për më tepër, ju jeni në ankth për të takuar më në fund foshnjën për të cilën keni ëndërruar për gati nëntë muaj.
Është e lehtë të kuptosh pse lindja disa javë më herët mund të jetë joshëse, veçanërisht kur mjeku juaj është i gatshëm të nxisë lindjen ose të caktojë një prerje cezariane sipas dëshirës tuaj. Por përpiquni të qëndroni dhe të mbaheni fort! Fëmija do të ketë më shumë gjasa të zhvillohet nëse lindni më afër terminit të caktuar.
Deri kohët e fundit, një shtatzëni konsiderohej “term” kur një grua që mbante një fëmijë arrinte 37 javë të shtatzënisë. Kjo ndryshoi në vjeshtën e vitit 2013, kur Kolegji Amerikan i Obstetërve dhe Gjinekologëve (ACOG) dhe Shoqata për Mjekësinë Maternale-Fetale (SMFM) ripërcaktuan “shtatzëninë afatgjate” duke e ndarë periudhën në disa faza më specifike:
– Kohë e hershme: 37 deri në 38 javë;
– Kohë e plot: 39 deri në 40 javë;
– Kohë e vonuar: 41 javë;
Pse ndryshimi?
Kjo rezultoi si pasojë që 10 deri në 15 për qind e lindjeve në SHBA janë të zgjedhura, të kryera para javës së 39-të, edhe pse studimet kanë treguar rezultate më të shëndetshme të lindjes në javën 39 dhe jo në 37 apo edhe 38.
Për të mësuar më shumë rreth komplikimeve të shtatzënisë KLIKO KËTU.
ACOG, shpreson se fazat e reja do të ndihmojnë për të larguar pacientet (dhe mjekët e tyre) nga planifikimi i induksioneve përpara 39 javësh të shtatzënisë.
Sipas ACOG, “lindjet me zgjedhje para 39 javëve të shtatzënisë mund të paraqesin rreziqe shëndetësore afatshkurtra dhe afatgjata për të porsalindurin”.
Fëmija në javën e 40- të shtatzënisë:
Fëmija është ende i zënë me zhvillimin në javët e fundit të shtatzënisë. Truri i tij po krijon lidhje të reja, ai po derdh verniksin dhe lanugon që kanë mbrojtur lëkurën e tij në mitër, dhe ai po tret materialin amniotik ndërsa përgatitet për lëvizjen e tij të parë të zorrëve.
Mes tjerash, foshnja shton rreth gjysmë kile në javë afër fundit, duke shtuar një shtresë yndyre nën lëkurë që do të mbulojë enët e gjakut dhe do ta ndihmojë atë të mbajë temperaturën e trupit pas lindjes.
Ndoshta më e rëndësishmja, mushkëritë e foshnjës po përgatiten për jetën jashtë mitrës. Foshnja po prodhon surfaktant, një lëng që mbush brendësinë e mushkërive para lindjes; pa një shtresë të mjaftueshme, mushkëritë mund të përmbysen dhe foshnja do të vuante nga sindroma e shqetësimit të frymëmarrjes.
Sistemi nervor i foshnjës po zhvillohet gjithashtu në javët e fundit të shtatzënisë. Një lindje e hershme mund të nënkuptojë një foshnjë më “të ndjeshme” që shfaq shenja dhimbje barku ndërsa trupi i tij përpiqet të përshtatet me kushtet jashtë mitrës.
Disa nëna të foshnjave të hershme raportojnë vështirësi në gjumë dhe të ngrënit, të cilat përkthehen në shumë netë frustruese për prindërit.
Dyzet javë të plota mund të duken si një përjetësi, por mbani mend se shëndeti i foshnjës është qëllimi përfundimtar. /Gazeta Shneta/