Më 16 dhjetor 1997, qindra fëmijë japonezë u sollën në spital duke vuajtur nga epilepsia. Ata të gjithë kishin një gjë të përbashkët: kishin qenë duke parë një episod të shfaqjes së Pokemon TV kur filluan simptomat e tyre. Mjekët përcaktuan se simptomat e tyre ishin shkaktuar nga perioda pesë sekondëshe e ndriçimit intenziv nga kanali popullor. Por pse dritat ndikuan në disa qindra fëmijë, ndërsa mijëra shikues të tjerë ishin të padëmtuar?
Për të testuar këtë ide, Soreq dhe kolegët e saj në Universitetin Hebraik zhvilluan një testim të minjëve që prodhonte sasi jashtëzakonisht të larta të një mikro-ARN të quajtur miR-211, të cilat studiuesit i parashikuan të përfshiheshin. Nivelet e kësaj molekule mund të ulen gradualisht duke administruar antibiotikun doksicilinën, duke mundësuar testet e potencialit të saj për të shmangur epilepsi, transmeton Gazeta Shneta.
Duke punuar me kolegët në Universitetin Ben-Gurion të Negevit në Izrael dhe Universitetin Dalhousie në Kanada, ata shtypën prodhimin e tepërt të miR-211 në minj të inxhinjeruar në nivelet e gjetura në trurin normal. Brenda katër ditëve, kjo shkaktoi minjve shfaqje të epilepssë së regjistruar elektrike dhe mbindjeshmëri ndaj përbërjeve që nxisin epilepsinë.
“Ndryshimet dinamike në sasinë e miR-211 në paragjykimet e këtyre minjve kanë zhvendosur pragun për konfiskimet spontane dhe farmakologjikisht të shkaktuara, krahas ndryshimeve në gjenet e rrugës kolinergike”, tha Prof. Soreq.
Këto rezultate treguan se gjeni miR-211 luan një rol të dobishëm në mbrojtjen e trurit nga konfiskimet epileptike në minj laboratorik./Gazeta Shneta/