Ndërsa njerëzit iu përmbaheshin urdhrave të qëndrimit në shtëpi ose u izoluan gjatë muajve të parë të shpërthimit të COVID-19, udhëtimet e përditshme u shndërruan në ndërrime midis dhomës së gjumit dhe dhomës së ndenjës.
Me pak fjalë, shumë njerëz papritmas u përfshin në pozicionin e qëndrimit ‘ulur’ gjatë fillimit të pandemisë.
Hulumtimet e publikuara së fundmi zbuluan se njerëzit që vazhduan të kalonin më shumë kohë ulur midis prillit dhe qershorit 2020, kishin të ngjarë të kishin simptoma më të larta të depresionit, shkruan MedicalxPress përcjell Gazeta Shneta.
“Në mars 2020, ne e dinim se COVID do të ndikonte në sjelljen tonë dhe atë që ne mund të bënim në shumë mënyra të çuditshme, të çuditshme që nuk mund t’i parashikonim,” tha Jacob Meyer, profesor i kinesiologjisë në Universitetin Shtetëror të Iowa-s dhe autori kryesor i punimit.
Për të marrë një pamje të këtyre ndryshimeve, Meyer dhe një ekip studiuesish morën përgjigje nga më shumë se 3,000 pjesëmarrës në studim nga të 50 shtetet dhe distrikti i Kolumbisë.
Pjesëmarrësit vetë-raportuan se sa kohë shpenzuan duke bërë aktivitete, si ulja, shikimi i ekraneve dhe ushtrimet, dhe se si ato sjellje ndryshuan në krahasim me kohërat para pandemisë.
Duke përdorur shkallët standarde klinike, ata gjithashtu treguan ndryshime në mirëqenien e tyre mendore (p.sh., depresion, ankth, ndjenjë të stresuar, të vetmuar).
“Ne e dimë se kur ndryshon aktiviteti fizik i njerëzve dhe fillon koha para ekranit, kjo lidhet me shëndetin e tyre mendor në përgjithësi, por nuk kemi parë vërtet të dhëna të mëdha të popullsisë si kjo në përgjigje të një ndryshimi të papritur më parë”, tha Meyer.
Të dhënat e sondazhit treguan se pjesëmarrësit që përmbushnin udhëzimet e aktivitetit fizik të SHBA-së (d.m.th, 2,5-5 orë aktivitet fizik mesatar) përpara pandemisë, ulën aktivitetin e tyre fizik me 32%, mesatarisht, menjëherë pas kufizimeve të lidhura me COVID-19.
Të njëjtët pjesëmarrës raportuan se ndiheshin më të dëshpëruar, të shqetësuar dhe të vetmuar.
Punimi i fundit i profesor Meyer në revistën ‘Frontiers in Psychiatry’ shërbeu si një vazhdim për të parë nëse sjelljet dhe shëndeti mendor i pjesëmarrësve ndryshuan me kalimin e kohës.
Pjesëmarrësit plotësuan të njëjtin anketë çdo javë midis prillit dhe qershorit.
“Në studimin e dytë, ne zbuluam se mesatarisht, njerëzit panë përmirësimin e shëndetit të tyre mendor gjatë periudhës tetë-javore,” tha Meyer.
“Njerëzit u përshtatën me jetën në pandemi. Por kohëzgjatja e qëndrimit ulur, vazhdoi të jetë e lartë dhe simptomat e tyre depresive, nuk u shëruan në të njëjtën mënyrë si të gjithë të tjerët.”
Pjesëmarrësit që vazhduan të kalonin një pjesë të madhe të ditës së tyre ulur, përjetuan përmirësime të mprehta të shëndetit mendor.
Profesor Meyer, rekomandoi që njerëzit të bëjnë pushime kur qëndrojnë ulur për periudha të gjata kohore. /Gazeta Shneta/