Binjakët identikë i ikën vdekjes kundër të gjitha mosmarrëveshjeve dhe shpëtuan njëri-tjetrin duke u përqafuar në barkun e nënës shkruan Independent transmeton Gazeta Shneta.
Nëna e tyre Vicky Plowright, 30 vjeç, tha se binjakët ishin monoamnikë, dmth ata kishin një qese amniotike (një qese me lëngje brenda mitrës së gruas ku foshnja e palindur zhvillohet dhe rritet). Ajo u informua për gjendjen e saj në javën e 10të.
Problemi me këtë gjendje ishte se kordonat e tyre të kërthizës mund të ngatërroheshin, duke mbyllur furnizimin e tyre me oksigjen dhe duke i vrarë ata të dy.
Plutoni nga Godalming, Angli, tha: “Isha me motrën time, Georgina, dhe na u tha se binjakët ishin monoamikë, ose binjakë Mo-Mo (Monoamniotic-Monochorionic).
Kjo është shumë e rrallë, duke ndikuar midis një në 35,000 dhe një në 60,000 binjakë në Angli dhe do të thotë se ata kanë qenë në një qese amniotike, në vend që të kenë një secili prej tyre.
“Unë u shkatërrova, pasi mjekët shpjeguan se kjo gjithashtu nënkuptonte se foshnjat ishin në rrezik jashtëzakonisht të lartë – rreth 50% të mos i mbijetonin shtatzënisë, për shkak të afërsisë së tyre”, tha Plowright.
Plowright dhe i fejuari i saj, Chris Cremer, 32, të dy infermierë çerdhe. Motra Plowright e shoqëroi atë në atë që ajo mendonte se do të ishte një kontroll rutinë, duke shpresuar që thjesht t’a informonte Cremerin, kur do të merrnin lajmin që po fundoseshin.
“Isha në tronditje të plotë, ashtu siç i thashë motrës sime, kur kuptova që do të kemi binjakë” sepse kemi edhe një vajzë, Jocelyn, 4 dhe nuk mendova se kishim hapësirë apo energji për dy më shumë “, tha ajo.
Por më pas sonografia u tha atyre se binjakët ishin shumë afër. Pas një skanimi të brendshëm, mjekët përjashtuan mundësinë që binjakët të bashkohen, por ata ishin ende të shqetësuar.
Ishte torturë, duke menduar se mund t’i humbnim ato në çdo kohë, “shtoi Plowright. Por lajmi ndryshoi shumë shpejt. Në një skenar 12-javor, nëna dhe i fejuari i saj panë diçka magjike.
“Për habinë tonë, në skenarin 12-javor, pamë se ata ishin përqafuar njëri me tjetrin dhe mbanin duart”, kujton Plowright. “Ata po e mbanin njëri-tjetrin duke qëndruar akoma, kështu që litarët e tyre të kërthizës nuk u ngatërruan”.
Mjekët vendosën të shihnin nënën çdo një deri dy javë, deri në javën 32 kur Plowright u këshillua të lindte për shkak të hapësirës së kufizuar të mitrës.
“Duke qëndruar ende në atë pozicion, ata do të ndalonin që litarët të bëheshin kaq keq sa për t’i vrarë”, tha Plowright. “Ishte me të vërtetë një mrekulli”. Më 22 dhjetor 2015, Plowright u dërgua në një dhomë të lindjes në Spitalin Royal Surrey në Guilford, me Chris nga ana e saj, për një lindje cezariane.
Reuben mbërriti në orën 11.22, duke peshuar 3 kilogramë, ndjekur nga vëllai i tij binjak Theo, vetëm një minutë më vonë, duke peshuar 3 kilogramë.
“Para se ata e dinin botën, ata e njihnin njëri-tjetrin dhe u bashkuan në një hapësirë aq të vogël saqë e dija se do të kishin një lidhje të veçantë për pjesën tjetër të jetës së tyre.
“Ruben është ‘praktikues’ dhe Theo ” mendimtar ‘, por ata gjithmonë kanë një sy anash për të parë se ku është binjaku tjetër,” tha ajo / Gazeta Shneta