Hulumtimet e reja sugjerojnë se lojtarët e futbollit amerikan kanë shanse më të larta për të zhvilluar sëmundjen e Parkinsonit ose Parkinsonizmin – veçanërisht nëse ata kanë marrë pjesë në këtë sport për disa vite me radhë.
Sëmundja e Parkinsonit (PD) është një gjendje neurodegjenerative që prek qelizat nervore në tru dhe shkakton simptoma të lidhura me lëvizjen si dridhje, probleme me ecjen dhe ngurtësi, shkruan Health News përcjell Gazeta Shneta.
Sëmundja e Parkinsonit gjithashtu mund të ndikojë në disponimin, gjumin dhe funksionin kognitiv. Në të kundërt, parkinsonizmi është një term ombrellë për simptomat e ngjashme me Parkinsonin që lidhen me çrregullime të tjera neurologjike.
Meshkujt, njerëzit me një histori familjare të sëmundjes së Parkinsonit dhe ata mbi 65 vjeç kanë më shumë gjasa të përjetojnë këtë gjendje.
Për më tepër, dëmtimi traumatik i trurit (TBI) është një tjetër faktor rreziku për sëmundjen e Parkinsonit dhe ata që përfshihen në sportet e kontaktit, si futbolli amerikan, janë në rrezik të përjetojnë këtë lloj dëmtimi në kokë.
Hulumtimi aktual që fokusohet në efektet neurologjike afatgjata të futbollit është përqendruar kryesisht te lojtarët profesionistë të futbollit. Megjithatë, më shumë njerëz e luajnë lojën gjatë viteve të shkollës së mesme dhe kolegjit, gjë që e bën kritike të kuptuarit e efekteve të mundshme afatgjata.
Në një studim të ri të botuar më 11 gusht në revistën “JAMA Network Open”, studiuesit hetuan lidhjet e mundshme midis pjesëmarrjes në futboll dhe Parkinsonizmit në 1,875 burra.
Pjesëmarrësit plotësuan pyetësorët online, duke raportuar vetë nëse luanin futboll, në çfarë moshe filluan të luanin dhe sa kohë ishin të përfshirë në këtë sport. Ata gjithashtu raportuan se çfarë niveli të futbollit arritën, si niveli i shkollës së mesme apo kolegjit.
Pyetësori gjithashtu përfshinte pyetjet nëse pjesëmarrësit ishin diagnostikuar me sëmundjen e Parkinsonit ose Parkinsonizëm.
Të armatosur me të dhënat e vetë-raportuara, studiuesit i ndanë pjesëmarrësit në dy grupe – ata që luanin futboll dhe ata që merrnin pjesë në sporte të tjera. Shkencëtarët identifikuan gjithsej 729 pjesëmarrës që luanin futboll.
Nga ish-lojtarët, 575 luajtën futboll në nivelin e shkollës së mesme, 118 morën pjesë në nivelin e kolegjit dhe 5 luajtën futboll pro ose gjysmë pro. Për më tepër, pjesëmarrësit luajtën mesatarisht 4.35 sezone.
Pas përshtatjes për faktorët që mund të ndikojnë në rezultatet, të tilla si dëmtimi i mëparshëm traumatik i trurit me humbje të vetëdijes, ose një histori familjare e sëmundjes së Parkinsonit, shkencëtarët zbuluan se të luash futboll shoqërohej me shanse më të larta për të pasur një diagnozë të vetë-raportuar Parkinsonizmi.
Në mënyrë të veçantë, gati 89% e futbollistëve në studim raportuan se kishin Parkinsonizëm ose sëmundjen e Parkinsonit.
Përveç kësaj, të luash futboll për një kohë më të gjatë dhe të angazhohesh në një nivel më të lartë të lojës ishin gjithashtu të lidhura me shanset më të larta për të pasur Parkinsonizëm ose sëmundjen e Parkinsonit.
Autorët e studimit thonë se lidhjet midis pjesëmarrjes në futboll dhe Parkinsonit të gjetura në studim mund të lidhen me ndikime të përsëritura të kokës që mund të ndodhin gjatë praktikave dhe lojërave. Megjithëse nevojiten më shumë kërkime, autorët sugjerojnë se pjesëmarrja në futboll mund të jetë një faktor rreziku për zhvillimin e sëmundjes. /Gazeta Shneta/