Kjo është një histori e lindjes së një gruaje, e cila morri një diagnozë të papritur, transmeton Gazeta Shneta.
Shtatzënia ime e tretë ishte një surprizë, të them të drejtën. Djali im ishte vetëm gjashtë muajsh kur ndjenja e të përzierit filloi të ngrihej në pjesën e fytit tim. Nuk kisha nevojë as për një provë për të më thënë se kisha një fëmijë tjetër. Më pas, fillova fazën emocionuese të planifikimit dhe të fidanimit.
Kam pasur shtatzëni shumë të lehtë, më të lehtë se me të dy fëmijët tjerë. Para se të futesha në lindje, vendosja që të futesha pa epidural dhe doja një lindje në vaskë.
Më pas, në ora 8 të mëngjesit më 2 Shtator të vitit të kaluar, linda vajzën tim, i cili mu ngjit për gjoksi për një kohë të gjatë. Por, gjatë vështrimit të saj pashë diçka të dyshimtë përsa i përket ngjyrës së trupit.
Sytë e saj ishin skuqur dhe dhe diçka nuk ishte në rregull. Gjëja e parë që më shkonte në mend në ato momente ishte Sindroma Down.
Gjatë kërkimeve dhe hulumtimeve të shumta, gjeta se vajza ishte diagnostifikuar me pikërisht atë sindromë. Vajza tashmë ka 2 vjet dhe gjatë këtyre viteve kam pyetur vetën, “Pse vallë më ndodhi kjo mua?”
Fatmirësisht, kam tejkaluar këtë situatë dhe jam shumë krenare me të. Falë inicimit të saj, unë sot organizoj ngjarje sociale rreth Sindromës Down./Gazeta Shneta/