Studimi tregon se megjithëse truri i vertebrorëve ndryshon në madhësi, përbërje dhe aftësi, evolucioni i madhësisë së trurit përbën shumicën e këtyre dallimeve, me tru më të madh që çon në aftësi më të mëdha.
Studimi i 58 llojeve të zogjve gjithashtu zbuloi se dikur një specie evoluar me tru më të madh, rajonet e trurit që kontrollojnë sqepin dhe gojën, dhe zonën për këngë, zhvilluan rrjete komplekse komplekse nervore.
Gjetjet sugjerojnë se ky parim mund të ndihmojë gjithashtu në shpjegimin e evolucionit njerëzor.
“Shumica e neuroshkencëtarëve besojnë se nuk ka asgjë të veçantë për mënyrën se si truri ynë ka evoluar, se ajo që duhet të bëjmë është të kuptojmë parimet që i nënshtrojnë evolucionin e trurit në përgjithësi, gjë që përfshin ky studim”, tha DeVoogd.
Në këtë mënyrë, truri më i madh ka një lëvore më të zhvilluar (e cila luan rol kyç në kujtesën, vëmendjen, perceptimin, ndërgjegjësimin, mendimin, gjuhën dhe ndërgjegjen), që është rajoni i fundit për t’u zhvilluar në kafshë dhe njerëz.
Kur është fjala për njerëzit, “gjithnjë ka qenë e diskutueshme se si duhet të jemi kush jemi”, tha DeVoogd. Truri i madh ka kërkesa të mëdha për energjinë dhe oksigjenin, disa studiues spekulojnë se ndryshimet në dietat e njerëzve të hershëm, duke përfshirë aftësinë për të gjetur dhe gatuar ushqim me cilësi të lartë, ndihmuan në lehtësimin e rritjes së përgjithshme të trurit të njeriut duke furnizuar kaloritë dhe proteinat e nevojshme .
Të tjerë spekulojnë se njerëzit e gjallë ishin të mbrojtur në mënyrë sociale dhe krijuan presione evolucionare për zhvillimin e gjuhës, tha DeVoogd./Gazeta Shneta/