Vështirësia që përqendrohet, një zemër gara, një ndjenjë e frikës në gropën e stomakut – shumë të rritur janë të njohur me simptomat e ankthit.
Sot, duket se ka një njohje më të madhe të çrregullimeve të ankthit se kurrë më parë. Por për fëmijët e vegjël që po luftojnë, sidomos ata që nuk kanë njohuri për të kuptuar plotësisht atë që po përjetojnë, këto simptoma mund t’i lënë ata të ndiejnë frikën dhe të ndjehen shumë të vetmuar thotë healthline.
Sipas Akademisë Amerikane të Pediatrisë (AAP), çrregullimet e ankthit janë çrregullimi më i zakonshëm i shëndetit mendor midis fëmijëve, duke ndikuar rreth 8 përqind të fëmijëve nën moshën 18 vjeçe përcjell Gazeta Shneta.
Simptomat që këta fëmijë shfaqin mund të përfshijnë vështirësi në gjumë, frikë nga rrethanat sociale dhe ndarja nga të dashurit, refuzimi për të shkuar në shkollë dhe ankesat fizike.
Qendrat për Kontrollin dhe Parandalimin e Sëmundjeve (CDC) raportojnë se burimi i tronditur që depresioni dhe ankthi janë rritur me kalimin e kohës, me shkallën e diagnozës në mesin e 6 deri në 17-vjeçarë duke u hedhur nga 5.4 përqind në 2003 në 8 përqind në 2007 dhe 8.4 përqind në 2011 dhe 2012.
Doktor Artur Lavin tha për healthline, se një numër i madh i njerëzve të prekur janë fëmijët. Por shumë nga këta fëmijë nuk do të marrin trajtimin që kanë nevojë .
Çështjet si mbulimi i dobët i sigurimeve shëndetësore, mungesa e qasjes ndaj mjekëve dhe programeve shëndetësore mund të jenë arsyjet.
Preferohet që prindërit të vijnë në takime javore me një terapist i cili bën pyetje rreth asaj se si i përgjigjen fëmijës së tyre kur janë të shqetësuar.
Këto takime pastaj përfshijnë praktikimin e përgjigjeve mbështetëse në mënyrë që me kalimin e kohës, këto përgjigje të bëhen më të natyrshme dhe më efektive.
Pasi terapisti i ndihmon prindërit që të sigurojnë mbështetje natyrale dhe me ndikim, atëherë ata punojnë me prindërit për të përcaktuar të gjitha mënyrat se si po e vendosin fëmijën e tyre.
Kur të kërkoni ndihmë
Është e rëndësishme të theksohet se shumë fëmijë merren me njëfarë ankthi, por jo të gjitha kanë çrregullime të ankthit të vërtetë që kërkojnë një formë trajtimi.
Ai tha se treguesi më i mirë kur një fëmijë mund të ketë nevojë për ndihmë është kur ankthi arrin një pikë që duket se po ndërhyn me gëzimin e jetës së tyre.
“Çdo gjë që e bën të vështirë për t’u shoqëruar me njerëz të tjerë, për të punuar në shkollë, për të bërë detyrat e shtëpisë, për të bërë miq, në të vërtetë çdo aspekt të jetës që siguron një ndjenjë gëzimi, një ndjenjë qëllimi.
Nëse ankthi dëmton aftësinë e një fëmije për të bërë këto gjëra, është koha për të kërkuar ndihmë, “tha doktor Lavin. /Gazeta Shneta/