“Dy fjalë të thjeshta, që janë ndryshe të padëmshme në vetvete, por kur çiftëzohen së bashku kanë kuptimin e tyre të keq”.
Jeta ime është me të vërtetë e ngarkuar. Ndonjëherë shqetësohem që është shumë e zënë me punën me orar të plotë, tre fëmijë të vegjël, me studime me kohë të pjesshme dhe me një burrë që punon me ndërrime. Ndonjëherë ndihem sikur është shumë më tepër dhe pyes veten se çfarë do të ishte jeta sikur të isha një qëndrim në shtëpi si një nënë.
Por pastaj mendoj se sa e dua punën time dhe se si ajo siguron mjaftueshëm fleksibilitet për të mundësuar punën me orar të plotë, duke u mbajtur me sportet e fëmijëve dhe për të pasur kohë edhe për veten time.
Dy fjalë të thjeshta, që përndryshe janë të padëmshme, kur çiftëzohen së bashku kanë kuptimin e tyre të ashpër: “Unë vetëm …”
Këto dy fjalë më mbanin si një nënë dhe gjithashtu si një grua, kështu që atëherë e dija se kisha nevojë të ndaloja përdorimin e tyre. Natën tjetër kuptova se kjo ishte më e lehtë sesa dukej.
“Mami, a mund të luash me Fornite?” Pyeti Samuelin, më i madhi, me vëllain e tij më të vogël, Charlie që qeshte plot shpresë; “Unë vetëm duhet të filloj darkë … … Ti e di atë? Po, më vendosni, ndërsa unë hedh darkën në furrë”, shkruan Kidspot, transmeton Gazeta Shneta.
Ne luajtëm gjatë darkës derisa ushqimi po gatuhej. Unë ndoshta do të kisha ngritur në kuzhinë gjatë darkës së gatuar, dhe ndoshta edhe duke vendosur tryezën, por për çfarë? Fëmijët kapën pllakat e tyre kur erdhi koha për të ngrënë dhe unë ende shkova në shtrat për të njëjtën kohë kështu që me të vërtetë nuk bëra asnjë ndryshim në orarin tim, por të gjitha ndryshimet për fëmijët e mi.
Bëhu ‘budalla’, luaj këtë lojë me ta, ulu dhe pi një kafe të nxehtë me burrin tënd. Jepni atyre ato pak minuta, sepse në skemën e madhe të gjërave, duke kënduar ‘Krerët, shpatullat, gjunjët dhe këmbët’ deri sa të rrëzoheni duke u shkrirë së qeshuri është ajo që ata do të kujtojnë, jo se sa shpejt ishte bërë ushqimi apo diçka e tillë./Gazeta Shneta/