Përgjigjja “Jo” dhe refuzimi për të kryer ndonjë porosi, janë pjesë normale të zhvillimit të fëmijës. Në këtë artikull, mund t’i gjeni disa mënyra për të menaxhuar këtë fazë bezdisëse për të gjithë prindërit.
Përse fëmija juaj thotë “Jo”?
Rreth moshës 1 dhe 3 vjeç, fëmijët fillojnë të bëhen shumë të pavarur. Ata zbulojnë se mund të bëjn gjërat të funksionojnë dhe mund të kryejnë të gjitha shërbimet për vete pa ndihmën e një personi tjetër, shkruan Pregnancybrithbaby, transmeton Gazeta Shneta.
Gjithashtu ata janë duke mësuar fjalë të reja. Është shumë e zakonshme për një fëmijë të përdor shprehjet “Jo”, “Nuk dua”, “Ma jep”, dhe “E bëj vet”. Kjo shprehi në shkencë, quhet “Refuzimi i fëmijës”.
Përdorimi i shprehjes “Jo” për çdo kërkesë, mund të fillojë në çfarëdo moshe brenda 1 dhe 3 vjeç, por zakonisht është një fazë që tejkalon shpejt.
Shpesh herë, fëmijët refuzojnë të bëjn gjithçka që ju kërkoni, dhe mund t’iu duket një luftë e pafund gjatë gjithë ditës. Pranda, është e rëndësishme ta dini se fëmija juaj po iu refuzon vetëm për t’iu mërzitur juve, është thjeshtë koha e pavarësisë së tij/saj.
Mënyrat si mund të veproni:
Ofroni zgjedhje: Mos lejoni që zgjedhja të jetë vetëm po ose jo, le të jenë dy gjëra me të cilat jeni në pajtueshmëri. Për shembull: “Dëshiron të largosh veturat apo lodrat e pellushit?”.
Mësojani fëmijës një përgjigjje tjetër: Shpesh herë fëmijët thonë jo aq shumë, sa që iu kthehet në shprehi automatike. Ka mundësi së nuk iu kujtohet ndonjë shprehje tjetër në atë moment. Filloni të zgjeroni fjalorin e fëmijës, për shembull, mund t’i tregoni që në fund të fjalës jo, duhet të thotë ‘Faleminderit’.
Mos thuani ‘Jo’ shpesh herë as ju: Prindërit zakonisht u tregojnë fëmijëve çfarë të mos bëjn, por nëse ju thoni ‘Jo’ gjatë gjithë kohës, atëherë edhe fëmija do të kopjoj sjelljën tuaj. Një mënyrë më e mirë për t’i treguar fëmijës të mos bëj diçka, është t’i ofroni idenë se çfarë mund të bëj në vend të asaj të ndaluarës.
Caktoni limitet: Sigurohuni që fëmija juaj të kuptoj rregullat, që të dyja: Ato që mundet dhe ato që nuk mundet t’i bëj brenda shtëpisë. Gjithashtu, kur i kërkoni diçka, përdorni një zë të qetë dhe të butë, zbrisni në nivelin e tyre të të menduarit, shikojini në sy, dhe kërkojani me shumë mirësjellje dhe dashamirësi.
Shpërblejani sjelljen e mirë: Mundohuni të shpërqëndroni fëmijën nga një situatë e vështirë. Nëse ata veprojnë siç ua keni kërkuar, shpërblejeni me një përqafim ose puthje, një lodër të vogël apo kohë më të gjatë për të luajtur. Asnjëherë mos shpërbleni sjelljen e keqe!
Mos heqni dorë: Shpesh herë fëmija ka nevojë të bëj atë që i është kërkuar, për shembull nëse janë në mes të rrugës dhe refuzojnë të largohen nga aty. Është mëse normale që fëmija juaj të kuptoj se ju jeni përgjegjësja dhe ju i caktoni rregullat, por çdo herë me butësi dhe elegancë. Mos harroni! /Gazeta Shneta/