Letër dashurie e nënës drejtuar djalit të saj me autizëm që po pushton internetin

Në një poemë magjepsëse të bukur, kjo nënë përmbledh udhëtimin e emocioneve që sjellë prindërimi i një fëmije me autizëm.

Djali i Lindsey Douglas, Grayson u diagnostikua kohët e fundit me ASD (Spektrum Disorder Austism). Këtu, ajo ndan një poemë rreth përvojës. Kjo është një poemë që do të rezonon me çdo prind të vetëm, pavarësisht nëse kanë një fëmijë me autizëm apo jo, shkruan Kidspot transmeton Gazeta Shneta.

”Ti ke qenë fëmija më i qetë, i butë sa mund të jetë, nuk më ndodhi, ti nuk po behesh neurotipik, foshnjat e tjera bërtitnin, kur nëna e tyre ka lënë anën e tyre, ti do të vendosesh në krahë të askujt, duke marrë të gjitha në hapat e tu, me një motër më të vjetër dyvjeçare, falënderova yjet e mia me fat.

Ti u shndërrove në një foshnjë të frustruar, çdo moment historik u vonua, do të shkonit me dhunë në karrigen tuaj lartë, kishim shumë frikë, ne do ta përkrahim atë me objekte, për t’ju mbajtur të sigurt dhe të qëndrueshëm ne e dinim se diçka nuk ishte në rregull, por mamaja nuk ishte e gatshme, ti nuk më ke dhënë armët, për të shfaqur dëshpërim, duhej kaq shumë kohë për të gjetur zërin tënd, dhe kur erdhi, u mjegullua.

Babi e pa atë së pari, e dinte, nëna ime ishte dakord, duhej nëntë muaj terapie me fjalim, dhe me zemër thyer unë rashë dakord, dokumentet u dorëzuan, referimi u dërgua, shkova dhe lexova të gjitha librat, ndërsa tiparet u përkeqësuan në ty, kjo ishte kur bëra pikëllimin tim, vetë mëshira ime, ‘pse unë’? Por më shumë unë mësoj sa më shumë unë shoh, ka bukuri në thjeshtësi, ti ma ke thënë dy herë në total.

Se pelena juaj ka qenë e ndyrë, një moment kyç për të festuar, kjo është ajo që unë kam pasur dëshirë të zjarrtë, ke arritur të shkosh në shkollë, megjithëse me frenat për të frenuar, nuk u rrëzove në tokë, kur thirra emrin tënd erdhe, identifikove formën e duhur, në misterin tuaj të preferuar të iPad, ti nuk u tërhoqe me rezistencë, kur të nxora ngushtë për një përqasje.

Grayson, sot erdhi e pashmangshme, është dita e diagnozës, autizmi është tani pjesë e jotja, dhe unë nuk do të kisha asnjë mënyrë tjetër, ka qenë një udhëtim pranimi, por babi dhe unë jemi tifozët tu më të mëdhenj, dhe ne jemi këtu në anën tënde, ne do të të shtyjmë shumë kohë, ne do të të udhëheqim me butësi gjithashtu, do të rritemi dhe do të mësojmë së bashku.

Sa më e mirë për t’u përshtatur për ty, nuk është një dënim me vdekje, ti mund të kesh lumturi, dhe unë do të përhapur fjalën për të ndritur vetëdijen rreth autizmit, deri në frymën time të fundit”. / Gazeta Shneta.