Përshëndetje miq, unë jam nënë e dy vajzave të bukura dhe dua të ndaj një fazë shumë të rëndësishme të jetës sime me të cilën vajzën ime e madhe dhe unë ende po e luftojmë.
Kështu fillon historinë një nënë e cila vendosi ta ndaj me Parenting.firstcry në lidhje me vajzën e saj që ka probleme me c’rregullimin e hiperaktivitetit dhe deficiti i vëmendjes përcjell Gazeta Shneta.
Ishte një nga ato ditë të zakonshme kur kuptova se vajza ime sillet shumë ndryshe dhe ajo nuk është e njëjta me të cilin qëndroja për 5 vitet e fundit. Fëmija im ndryshoi shumë, ajo u bë hiperaktive dhe nuk ishte e gatshme të bënte punën e saj themelore, dhe jo e gatshme as të dëgjonte për asgjë.
Ajo filloi të më shmangte mua dhe babanë e saj, ndaloi së respektuari fjalën tonë dhe ne u tronditëm sepse ajo nuk ishte e tillë dhe unë u irritova sepse tashmë kisha sjellë në jetë dhe një fëmijë tjetër të porsalindur dhe nuk isha në gjendje ta trajtoja këtë situatë.
Mendova se ishte thjesht një ndryshim i përkohshëm për shkak të ardhjes së një fëmije tjetër, por gabova plotësisht.
Nuk ishte aq e lehtë, kështu që unë u ndihmova nga pediatri im dhe i tregova gjithçka për vajzën time dhe sjelljen e saj.
Pas ndëgjimit dhe kontrollit të përgjithshëm të vajzës ai më tha se fëmija im ka probleme me ADHD e cila nuk është sëmundje po vetëm një situatë serioze për kontrollim të mëtejshëm mbaj mend të më ketë thënë.
Mjeku im më rekomandoi disa ilaçe dhe më tha se këta fëmijë dëshirojnë vetëm vëmendjen dhe dashuri, përndryshe, ata ndjehen të prekshëm dhe të vetmuar.
Ata janë pak të dobët në krahasim me bashkëmoshatarët e tyre, por ata përfundimisht përballen me këtë situatë dhe besoni mua vajza ime po ndihet më mirë që nga konsultimi dhe unë jam me të në secilën fazë të jetës së saj.
Ajo është vetëm një fëmijë 6-vjeçar dhe shpresoj se do ta bëjmë që të dalë nga ky problem sepse është një luftëtare dhe ajo është vajza ime.
Unë e shkrova këtë histori sepse shumë prej nesh nuk i njohin as simptomat e ADHD dhe thjesht e konsiderojmë si sjellje të gabuar të fëmijëve tanë, por nëse fëmija juaj nuk është më i vëmendshëm, mërzitet lehtë ose nuk mund të ulet akoma në vendin e tij për një kohë të gjatë, atëherë mund të ketë shanse që fëmija të jetë ADHD.
Kjo histori është një pjesë informuese nga përvoja ime personale e të pasurit një fëmijë ADHD.
Shpresoj se juve ju pëlqen historia ime dhe faleminderit që keni gjetur pak nga koha juaj për ta lexuar atë. /Gazeta Shneta /