Studiuesit thonë se ndryshimi i kritereve për autizmin mund të rezultojë në një mbi diagnostifikim të gjendjes.Megjithatë, disa ekspertë thonë se metodat më të mira diagnostikuese thjesht njohin autizmin në më shumë individë dhe në një moshë më të hershme.
Diagnoza e hershme lejon profesionistët mjekësorë të fillojnë trajtimet për autizmin në një moshë më të re shkruan healthline, transmeton GazetaShneta.
Një studim i ri zbulon se me kalimin e kohës, dallimet midis individëve të diagnostikuar me autizëm dhe atyre që nuk kanë autizëm janë ulur.Studiuesit thonë se kjo mund të thotë që më shumë njerëz me simptoma më pak të thella po diagnostikohen me gjendjen.
“Kategoria e autizmit është mbivlerësuar në mënyrë të konsiderueshme”, me shkallë të përhapjes tani 15 herë më të mëdha se sa ishin gjysëm shekulli më parë, tha Laurent Mottron profesor në departamentin e psikiatrisë në Universitetin e Montrealit
“Shumica e çrregullimeve neurogjenetike dhe psikiatrisë së fëmijëve që kanë vetëm një ngjashmëri të lirshme me autizmin, tani mund të etiketohen me autizëm,” tha ai.
Ai shtoi, ndërsa “kjo është e justifikuar në disa raste që kanë të dyja prezantime”, gjithashtu u jep mundësinë mjekëve që ta etiketojnë dikë si autizëm i cili thjesht ka ADHD “të pastër” me “një ndikim të madh në shoqërizim”.
Sido që të jetë, “Ndryshimet e mundshme në përkufizimin e autizmit nga një popullsi e përcaktuar ngushtë dhe homogjene drejt një popullate gjithëpërfshirëse dhe heterogjene mund të zvogëlojnë aftësinë tonë për të krijuar modele mekanike të gjendjes,” përfundon studimi.
Me fjalë të tjera, përkufizimi më i gjerë mund ta bëjë më sfidues modelimin se si funksionon truri autik, tha Mottron.Ai pretendon se implikimet e një përkufizimi më të gjerë mund të përfshijnë humbjen e njohurive të specializuara dhe përvojën klinike rreth kushteve të tjera që tani konsiderohen format e autizmit.
Diagnoza më e mirë apo mbidiagnoza?
Ekspertë të tjerë nuk diskutojnë se profesionistët e mjekësisë po hedhin një rrjetë më të gjerë në diagnostikimin e autizmit.
Por ata vendosin një rrotullim më të mirë mbi implikimet.
“Si psikolog klinik unë jam më pak i shqetësuar me ngushtimin e boshllëkut dhe atribuoj se më shumë hulumtimit dhe vetëdijes së lidhur me çrregullimin,” i tha Ashley Baker, PsyD, pronari i Shërbimeve Psikologjike për Healthline.
Thomas Frazier, PhD, drejtori kryesor i shkencës në Autism Speaks, i tha Healthline: “Autizmi nuk po diagnostikohet.”
Ai vuri në dukje se çdo herë që një gjendje ka raste më të buta të identifikuara ajo mund të shkaktojë ndryshimin në faktorët që shkaktojnë sëmundjen të bëhet më e vogël.
“Nuk do të thotë që gjendja është e mbivendosur,” tha Frazier. “Thjesht do të thotë që ne po njohim manifestime më të buta që akoma shoqërohen me sfida të rëndësishme funksionale.”
Frazier tha se ndryshimet e fundit në kriteret diagnostikuese të autizmit kanë qenë një faktor në rritjen e diagnozave të autizmit.
Megjithatë, ai shtoi, “Në vend që të hollonte përkufizimin e autizmit, ai klasifikoi si duhet tre kushte të veçanta që ndajnë një përzierje unike të simptomave parësore, duke na lejuar të kuptojmë më mirë proceset themelore që janë të përfshira në këto fusha.”
“Ajo që është më e rëndësishmja për të kuptuar është se, me më shumë njerëz që marrin një diagnozë të përshtatshme më herët në jetë, më shumë njerëz me autizëm po marrin kujdesin dhe mbështetjen e nevojshme për të qenë të suksesshëm,” tha Frazier./GazetaShneta/