Zayne McCall lindi si një foshnje blu. Përpara se nëna e tij ta mbante, mjekët e larguan me nxitim për të bërë analizat.
Në fillim, ata menduan se një nga mushkëritë e tij ishte në kolaps. Testimi i mëtejshëm tregoi se Zayne kishte lindur me defekte në zemër – gjashtë prej tyre, shkruan Medical Xpress përcjell Gazeta Shneta.
Këto përfshinin kthimin anomal pulmonar venoz, një defekt i rrallë në të cilin gjaku i pasur me oksigjen kthehet në anën e djathtë të zemrës në vend të të majtës.
Zayne gjithashtu kishte një defekt të plotë të kanalit atrioventrikular, ose një vrimë në qendër të zemrës së tij dhe atrezi pulmonare, ku valvula që kontrollon rrjedhjen e gjakut nga zemra në mushkëri nuk formohet.
Stafi i spitalit inkurajoi prindërit e tij, Debbie Perkins-McCall dhe Joey McCall, të thërrisnin anëtarët e familjes për të takuar Zayne menjëherë.
Ata kishin frikë se ai nuk do të mbijetonte natën. Ndërkohë, stafi kaloi orë të tëra në telefon duke u përpjekur të gjente një spital të specializuar për të ndihmuar foshnjën Zayne.
Ai u transferua nga Lubbock, Teksas, në një strukturë në Fort Worth që mund të stabilizonte zemrën e tij.
Në kohën 24 orëshe, Zayne bëri operacionin e tij të parë në zemër të hapur që rezultoi të ishte i suksesshëm.
Menjëherë pas kësaj, Zayne u diagnostikua me sindromën heterotaksike, një gjendje në të cilën disa nga organet e trupit formohen në mënyrë jonormale apo fare.
Zorrët e Zayne ishin të lidhura në një top në lindje. Ai gjithashtu lindi pa shpretkë dhe fshikëz të tëmthit.
Në tetë muaj, Zayne dhe prindërit e tij u kthyen në Fort Worth për një operacion të dytë në zemër të hapur, i ndjekur nga një operacion i tretë në 18 muaj.
Në vitet që pasuan, Zayne lodhej lehtë kur vraponte dhe nuk mund të luante sporte ekipore si fëmijët e tjerë.
Në shkollë, ai mendonte se mësuesit e tij ishin të ndërgjegjshëm për çdo lëvizje të tij gjatë pushimeve.
Ai e dinte se ishte për shkak të një shqetësimi për shëndetin dhe mirëqenien e tij, mirëpo pranonte se “më dukej sikur isha një shfaqje për t’u parë,” tha Zayne, tani 22-vjeçar.
“Kjo ka ardhur me disa probleme të shëndetit mendor dhe është diçka që unë po përballem më shumë”.
Në shkollën e mesme, nëna e Zayne e regjistroi atë në një klub noti në komunitet.
Ajo mendoi se mund të kënaqte dëshirën konkurruese që ai kishte që në moshë të re.
“Ndryshe nga sportet e tjera, me notin unë mbërriva të arrij fëmijët e moshës sime”, tha Zayne.
“Noti ishte një nga vendet e pakta ku ndjeja se nuk kishte rëndësi të kisha kushte dhe vështirësi që i kisha.”
Zayne është aktualisht një student i ri në Universitetin Teknik të Teksasit, me një diplomë psikologjie. Ai gjithashtu i është bashkuar klubit konkurrues të notit të universitetit dhe po ecën përpara me pasionet dhe planet e tij.
“Përcaktimi tjetër i madh për mua është mbarimi i shkollës në mënyrë që të mund të filloj të bëj punën që dua të bëj,” tha ai.
“Ajo me të cilën po luftoj është koha. Cila është jetëgjatësia ime? Kjo është një pikëpyetje e madhe. Pyes veten: “Çfarë mund të bëj sot? Çfarë mund të bëj tani për të arritur atje ku dua të jem?” Gjithçka ka të bëjë me hedhjen e hapit të ardhshëm përpara”. /Gazeta Shneta/