Një grua e re britanike që i mbijetoi kancerit u frymëzua aq shumë nga mjekët “superhero” që mbikëqyrën trajtimin e saj, saqë ajo po studion për t’u bërë mjeke për të ndihmuar të tjerët. Ellie Waters, 21 vjeç, tha se ishte vetëm 14 vjeç kur u diagnostikua me një formë të rrallë të kancerit të indeve të buta dhe iu dha vetëm 20% mundësi për të mbijetuar.
Atletja e re nuk dinte çfarë të bënte me gungën e turpshme dhe të pakëndshme që gjeti në të pasmet e saj pasi u rrëzua gjatë një vrapimi. Në fillim ajo supozoi se ishte vetëm një muskul i tërhequr. Ajo vazhdoi stilin e jetës së saj aktive, duke vrapuar dhe duke luajtur sporte të tjera, por u shqetësua kur vuri re se gunga vazhdonte të zhvillohej. Ajo gjithashtu përjetoi kapsllëk kronik, filloi të humbiste peshë dhe fitoi një dhimbje në këmbën e majtë, shkruan New York Posts, transmeton Gazeta Shneta.
Pas disa testeve dhe konsultave, Waters u diagnostikua me rabdomiosarkomë alveolare të fazës 4, e cila prek indet e muskujve.
“Kur u diagnostikova në shtator 2015, ishte nëna ime ajo që duhej të më jepte lajmin”, kujton Waters për SWNS.
“Në atë kohë, unë isha e frikësuar, pasi isha vetëm 14 vjeçe dhe nuk dija aq shumë për kancerin, përveç se ai mund të të vriste.” Adoleshentja iu nënshtrua një kimioterapie intensive dhe radioterapie rraskapitëse për 18 muaj.
“Kimio ishte e tmerrshme. Isha vazhdimisht e sëmurë dhe më binin flokët. Të kesh kancer në adoleshencë është shumë e vështirë sepse dëshiron të jesh në gjendje të bësh gjithçka që miqtë e tu munden, si të shkosh në festa – dhe nuk mundesh ,” ka rrëfyer Waters
Por ndërsa ndjeu se e humbi atë pjesë të fëmijërisë së saj, diagnoza e saj me kancer i hapi një rrugë karrierës së saj.
“Para diagnozës sime në moshën 14-vjeçare, isha e fiksuar pas ‘The Apprentice’ dhe doja të fitoja shumë para dhe të hyja në botën e korporatave. Por pas kancerit, gjithçka ndryshoi,” shpjegoi Waters.
Pasi kaloi vite në spitale, Waters u frymëzua të bëhej mjeke.
“Unë u fiksova me dëshirën për t’u bërë mjeke pasi kisha kancer dhe do të hulumtoja trajtimet e mia dhe do të shikoja vazhdimisht programet e doktorëve në TV,” tha ajo.
“Stafi në Qendrën Mjekësore të Queen’s u bënë gjithashtu modelet e mia dhe ishin si superheronj për mua, duke fluturuar nëpër reparte duke u kujdesur për njerëzit dhe e dija që doja të isha pjesë e kësaj.”
“Kur u thashë për herë të parë njerëzve se doja të bëhesha mjeke pasi i mbijetova kancerit, mendoj se nëna ime dhe mjekët e mi ishin pak të tronditur pasi unë kisha kaluar shumë kohë në spital vetë”, tha ajo.
“Mendoj se ata shqetësoheshin se mund të ishte rraskapitëse fizike ose mendore për mua pasi do të kisha shumë kujtime nga trajtimi në spital.”
Waters mundi kancerin e saj dhe vendosi të shkonte në shkollën mjekësore për të studiuar shëndetin e grave. Kur periodat e saj nuk iu kthyen gjashtë muaj pasi u shpall pa kancer, ajo tha se ishte e tronditur kur mësoi se kishte hyrë në menopauzë të hershme.
Ajo filloi terapinë hormonale dhe u kthye në shkollë, ku arriti të fitonte nota të larta në biologji, kimi dhe matematikë. Ajo u pranua në të katër universitetet sipas zgjedhjes së saj dhe konfirmoi se shkolla e mjekësisë ishte vendi i duhur për të. Tani pesë vjet pa kancer, Waters është në vitin e dytë të shkollës mjekësore në Universitetin Keele në Angli.
Ajo planifikon të bëhet obstetër ose gjinekologe për të ndihmuar të tjerët që vuajnë nga kushte të ngjashme.
“Unë jam shumë i interesuar për [shëndetin] e grave në veçanti, sepse kam përjetuar gjëra në një moshë kaq të re [që] shumica e grave nuk i bëjnë,” tha Waters.
“Infertiliteti ime dhe menopauza e hershme ndonjëherë më kanë bërë të mos ndihem si grua dhe më është dashur të ripërcaktoj se çfarë do të thotë të jesh grua. Kalimi i menopauzës në moshën 15 vjeçare më ka hapur sytë edhe ndaj problemeve vaginale, të cilat janë shumë të zakonshme për gratë dhe dua t’u tregoj atyre se për to duhen folur.”
“Nuk duhet të jetë e turpshme apo një temë tabu të flasim për atë që po ndodh atje poshtë”, deklaroi ajo./Gazeta Shneta/