Gratë me epilepsi përballen me sfida unike gjatë shtatzënisë për shkak të rreziqeve të mundshme që lidhen me krizat dhe medikamentet antiepileptike.
Menaxhimi i epilepsisë gjatë shtatzënisë kërkon planifikim, monitorim dhe koordinim të kujdesshëm ndërmjet pacientit, mjekut obstetër dhe neurologut për të siguruar shëndetin e nënës dhe fëmijës së palindur, shkruan Health, transmeton Gazeta Shneta.
Një aspekt thelbësor i menaxhimit të epilepsisë gjatë shtatzënisë është këshillimi para konceptimit. Ai i lejon gratë të diskutojnë opsionet e tyre të trajtimit me ofruesit e kujdesit shëndetësor dhe të marrin vendime të informuara në lidhje me regjimet e tyre të mjekimit. Disa barna antiepileptike (AED) mbartin rreziqe më të larta të defekteve të lindjes, ndërsa të tjerët mund të jenë opsione më të sigurta gjatë shtatzënisë. Kalimi në një mjekim më të sigurt para konceptimit ose gjatë shtatzënisë së hershme mund të ndihmojë në minimizimin e rreziqeve.
Monitorimi i ngushtë gjatë gjithë shtatzënisë është thelbësor për të rregulluar dozat e ilaçeve sipas nevojës. Frekuenca e konvulsioneve mund të ndryshojë gjatë shtatzënisë për shkak të luhatjeve hormonale dhe faktorëve të tjerë, kështu që ofruesit e kujdesit shëndetësor duhet të monitorojnë nga afër aktivitetin e konvulsioneve dhe të rregullojnë medikamentet në përputhje me rrethanat për të ruajtur kontrollin e konvulsioneve duke minimizuar dëmin e mundshëm për fetusin. Kujdesi i rregullt prenatal është thelbësor për gratë me epilepsi për të monitoruar rritjen dhe zhvillimin e foshnjës. Ekografitë dhe testet e tjera prenatale mund të zbulojnë çdo ndërlikim të mundshëm herët, duke lejuar ndërhyrje në kohë nëse është e nevojshme.”
Është gjithashtu thelbësore për gratë shtatzëna me epilepsi të mbajnë një mënyrë jetese të shëndetshme, duke përfshirë gjumë të mjaftueshëm, ngrënien e një diete të ekuilibruar dhe shmangien e alkoolit dhe ilaçeve rekreative, të cilat mund të shkaktojnë konvulsione dhe të dëmtojnë fetusin në zhvillim. Në disa raste, gratë me epilepsi mund të kërkojnë kujdes të specializuar gjatë lindjes dhe lindjes për të minimizuar rrezikun e krizave dhe për të siguruar një lindje të sigurt si për nënën ashtu edhe për foshnjën. Në përgjithësi, menaxhimi i epilepsisë gjatë shtatzënisë kërkon një përpjekje bashkëpunuese midis gruas, ofruesve të saj të kujdesit shëndetësor dhe specialistëve të mjekësisë amtare-fetale për të optimizuar rezultatet si për nënën ashtu edhe për fëmijën e palindur.”
Është thelbësore të mbahen nivele të qëndrueshme të mjekimit për të parandaluar krizat duke minimizuar rreziqet për fëmijën e palindur. Disa barna anti-epileptike (AED) paraqesin rreziqe më të larta të defekteve të lindjes, kështu që është thelbësore të peshohen përfitimet e kontrollit të konfiskimeve kundrejt rreziqeve të mundshme. Monitorimi i rregullt përmes vizitave para lindjes mund të ndihmojë në gjurmimin e shëndetit të nënës dhe foshnjës. Këshillimi gjenetik gjithashtu mund të rekomandohet për të vlerësuar rrezikun e kalimit të epilepsisë tek fëmija. Frekuenca e konvulsioneve dhe rregullimet e mjekimit mund të luhaten gjatë shtatzënisë për shkak të ndryshimeve hormonale, duke kërkuar monitorim të afërt dhe rregullime sipas nevojës.
Pavarësisht këtyre masave paraprake, ekziston ende një rrezik i efekteve negative tek fëmija i palindur, duke përfshirë vonesat në zhvillim ose keqformimet kongjenitale, veçanërisht me AED të caktuara. Megjithatë, shumë gra me epilepsi lindin fëmijë të shëndetshëm me menaxhimin dhe monitorimin e duhur gjatë gjithë shtatzënisë. Në fund të fundit, kujdesi i individualizuar dhe bashkëpunimi i ngushtë midis ofruesve të kujdesit shëndetësor janë çelësi për optimizimin e rezultateve si për nënën ashtu edhe për fëmijën.