Gjatë kimioterapisë, ndërhyrja e ushtrimeve fizike është e sigurt, përmirëson aftësinë afatgjate kardiorespiratore dhe zbut disa nga efektet negative të trajtimit të kancerit, sipas një studimi të botuar në JACC: CardioOncology.
Nëse ushtrimi nuk është i realizueshëm gjatë kimioterapisë, individi mund të marrë pjesë në një program ushtrimesh më pas për të rikuperuar të njëjtin nivel funksioni, shkruan Medical Xpress përcjell Gazeta Shneta.
Fitnesi kardiorespirator, i dëshmuar nga matja e pikut të oksigjenit (VO2peak), konsiderohet si një nga parashikuesit e pavarur më domethënës të shëndetit kardiovaskular.
Gjatë trajtimit të kancerit, matja e pikut të oksigjenit (VO2peak) bie deri në 25%.
Trajtimi i kancerit shpesh çon në efekte të padëshiruara që dëmtojnë cilësinë e jetës së pacientit në lidhje me shëndetin duke përfshirë uljen e aftësisë kardiorespiratore, rritjen e lodhjes dhe sëmundshmërinë kardiovaskulare.
Është vërtetuar se aktiviteti fizik i zbut këto rreziqe. Terapia e ushtrimeve shoqërohet me rritjen e aftësisë kardiorespiratore, përmirësimin e pikut të oksigjenit VO2 dhe një rënie të sëmundshmërisë kardiovaskulare, vdekshmërisë nga kanceri dhe vdekshmërisë së përgjithshme.
“Përfitimi nga ushtrimet për pacientët me kancer pranohet gjerësisht. Megjithatë, nuk ka prova të mjaftueshme për kohën optimale të ndërhyrjes ushtrimore për përmirësimin e aftësisë afatgjate kardiorespiratore te pacientët me kancer,” tha Dr. Annemiek M.E. Walenkamp, onkolog mjekësor në Holandë. /Gazeta Shneta/