Ka pasur gjithmonë njëfarë pasigurie mes grave dhe ofruesve të kujdesit për atë që përcakton konceptin lindje ‘normale’.
Fjalë si ‘normale’ dhe ‘natyrore’ shpesh ndërrohen dhe ka një gamë të gjerë situatash dhe përvojash që mund të konsiderohen si lindje diferenciale, shkruan Pregnancy Info.ca përcjell Gazeta Shneta.
Në përkufizimin më të gjerë, lindja normale përfshin një proces që fillon në mënyrë spontane, zakonisht midis javës 37 dhe 42 të shtatzënisë. Kjo formë e lindjes përfshin gjithashtu mbajtjen lëkurë më lëkurë të foshnjës dhe ushqyerjen me gji brenda orës së parë pas lindjes.
Nëse nuk ka një arsye të vlefshme mjekësore për të ndërhyrë në procesin e lindjes, të gjitha gratë me shtatzëni me rrezik të ulët inkurajohen të ndjekin lindjen normale. Nuk rekomandohen prerejt cezariane me zgjedhje.
Për të mësuar më shumë rreth komplikimeve të shtatzënisë KLIKO KËTU.
Lindja natyrale, cilësohet kur foshnja lind me kokën poshtë përmes vaginës, në prani të një profesionisti të kujdesit shëndetësor i cili siguron që nëna dhe foshnja janë mirë. Nuk ofrohen ndërhyrje mjekësore gjatë procesit.
Shembuj të ndërhyrjeve përfshijnë këputjen e membranave, ndihmën për përparimin e lindjes me barna (p.sh., oksitocinë) dhe përdorimin e medikamenteve ose epidurale për lehtësimin e dhimbjes.
Procesi me më pak ndërhyrje në lindje është gjithmonë më e mirë, por jo në të gjitha rastet e realizueshme.
Disa nëna shtatzënë kërkojnë ndërhyrje gjatë lindjes për t’i ndihmuar në lehtësimin e dhimbjeve gjatë lindjes së foshnjës.
Për gratë që shpresojnë të përjetojnë një lindje pa ndërhyrje (lindje natyrale), përgatitja e mirë, një qëndrim pozitiv, një mbështetje e mirë në lindje dhe një ofrues i kujdesit që është mbështetës i qëllimit janë thelbësore. /Gazeta Shneta/