Shumë faktorë mund të kontribojnë në depresionin postnatal tek baballarët e rinj. Më i zakonshmi është depresioni i nënës pas lindjes.
Etërit, partneret e të cilëve kanë depresion pas lindjes, janë gati dy herë e gjysmë më shumë më të ekspozuar ndaj depresionit në gjashtë javët e para pas lindjes së fëmijës, transmeton GazetaShneta.
Por ekziston një injorim total ndaj baballarëve me depression të cilët nuk marrin përkrahje dhe trajtim të duhur.
Po ashtu, etërit e rinj gjithashtu kanë më shumë gjasa që të kthehen në punë më herët e në disa raste nuk marrin as pushim kur të bëhen prindër.
Pritshmëria që ata të luajnë një rol aktiv në kujdesin ndaj fëmijëve, në sigurimin e mirëqenies së familjes, duke shtuar këtu edhe mungesën e trajtimit të psikikës së tyre, bën që ata të hyjnë edhe më shumë në depresion, përcjellë “The Conversation”.
Etërit e rinj gjithashtu mund të kenë vështirësi në zhvillimin e lidhjes emocionale me fëmijën e tyre në krahasim me nënat, të cilat në anën tjetër janë duke luftuar me rimarrjen e vetes pas lindjes.
I tërë ky boshllëk në trajtimin e tyre pasi të bëhn prindër ka të bëjë edh eme hezitimin e vetë atyre që të flasin hapur rreth simptomave të përkeqësimit të shëndetit mendor, veçanërisht nëse zbulimet e tilla shihen si të papajtueshme me idealet e maskulinitetit.
Por mund të jetë gjithashtu sepse praktikuesit e kujdesit shëndetësor nuk e njohin depresionin tek baballarët e rinj ose nuk ofrojnë mundësi për baballarët e rinj për të paraqitur shqetësimet në lidhje me shëndetin e tyre mendor.
Ajo që nevojitet është shqyrtimi i rregullt i baballarëve të rinj për depresion dhe gjendjen e përgjithshmë të shëndetit mendor, në mënyrë që të gjithë prindërit e rinj të trajtohen në mënyrë të barabartë. Kjo, nga ana tjetër, kërkon që praktikuesit e kujdesit shëndetësor që kanë më shumë gjasa të takojnë baballarët e rinj, të jenë së pari të vetëdijshëm për një kondicion të tillë, pastaj të kenë arsimim gjegjës, dhe të ndajnë kohë të mjaftueshme për t’u angazhuar edhe me baballarët./GazetaShneta/