Ndërsa kriza e ngrohjes globale po përshpejtohet, mësues e kërkues shkencorë po tentojnë të gjejnë mënyra që të ngrisin këtë çështje qysh me fëmijët.
A duhet të flasim hapur për krizën dhe t’i inkurajojmë fëmijët të ndryshojnë praktikat e tyre të përditshme? Apo a ekziston rreziku që duke bërë kështu, po shkaktojmë ankth në mendjet e reja, ende në fazat kritike dhe në fillim të zhvillimit të tyre?
Këto janë disa prej dyshimeve që vënë në udhëkryq hulumtues ambientalistë nëpër tërë globin, transmeton GazetaShneta.
Kontakti me natyrën është një pjesë e rëndësishme e edukimit të qëndrueshmërisë në edukimin dhe kujdesin e fëmijërisë së hershme. Kjo i ndihmon fëmijët të zhvillojnë një mirënjohje për Tokën dhe të gjithë banorët e saj. Edukatorët e fëmijëve mund të mbjellin një kulturë të të mësuarit ku fëmijët zhvillojnë aftësi për t’u kujdesur për natyrën nëpërmjet lojës dhe krijimtarisë, pa shkaktuar ankth masiv tek ta.
Edukatorët e mësuesit duhet të zgjerojnë mënyrat e tyre të të mësuarit duke u thënë fëmijëve se si të gjitha qeniet e gjalla janë të lidhura me njëra-tjetrën. Kështu fëmijët do të rriten me një ndërgjegjësim rreth ecurisë së mirëqenies së planetit ku edhe ata bëjnë pjesë.
Të rriturit janë modele të forta për mënyrën se si fëmijët kuptojnë rëndësinë e botës përreth tyre. Nëse të rriturit veprojnë në mënyrë të respektueshme ndaj kafshëve dhe madje edhe krijesa si merimangat, fëmijët do të marrin mesazhin që këto krijesa kanë të drejtë për kujdes dhe mbrojtje.
Edhe pse shkenca po publikon cdo herë e më shumë artikuj e hulumtime për këtë çështje dhe nganjëherë bëhet sfiduese për mësimdhënësit të ndjekin hapin e infomracioneve më të vlefshme dhe të besueshme.
Por ata nuk kanë nevojë të dinë për çdo ndryshim klimatik për të mësuar fëmijët se si ta respektojnë planetin. Ata thjesht mund të inkurajojnë fëmijët të luajnë në natyrë dhe tu japin atyre si shembuj sjellj që tregojnë vlerësim për mjedisin.
E gjitha ka të bëjë me nxitjen e një ndjenje përkatësie, respektimi dhe kujdesi për të gjitha krijesat e gjalla dhe një kuptim se si të menaxhojme burimet materiale në një botë kaq të kufizuar. Kultivimi i qëndrueshmërisë ka të bëjë me nxitjen e një mentaliteti të ri që jemi të gjithë së bashku. Vetëm nëpërmjet veprimeve tona të përbashkëta, dëshpërimi mund të shndërrohet në shpresë./GazetaShneta/