Duke pasur parasysh humbjen e peshës pasi një lindje mund të ndihet pak si një shaka mizore. Fitimi i peshës mund të jetë kënaqësi dhe inkurajim (veçanërisht në rastin tim me shtatzëninë time binjake).
Ju keni këtë bark të madh të rrumbullakët gjatë shtatzënisë tuaj, i cili tërheq shumë vëmendje pozitive. Por, sapo fëmija juaj të ketë mbërritur, mund të ndjeheni sikur keni mbetur me eshtrat. Dhe ju keni zero energji, ose kohë për të punuar për veten tuaj shkruan Babycenter.
Gjatë dy shtatëzanive të para, më pëlqeu të haja shume e posaqërisht ushqime të mëdha dhe shpesh pas tyre menjëhere një ëmbëlsire do vinte pas.
Ishte lumturi. Unë kisha fituar peshën, (zakonisht në pjesën më të lartë të barkut), që ishte “lejuar”, dhe pastaj punova shumë pas çdo shtatzanie për të larguar peshën e fituar.
“Unë kam luftuar gjithmonë me atë masë të shkëlqyer kur erdhi në peshën time.
Por kur kuptova se prisja binjakët dhe u udhëzova për të fituar më shumë peshë sesa që kisha gjatë shtatëzënive të mëparshme, mendova se do kem një shpërthim të peshës – mes dy foshnjave që më rrëmbejnë, dhe pothuajse konstante “sëmundjes në mëngjes” – asaj që më mundonte pas cdo ngrënie. Sfiduese kjo pjesa.
Unë kisha për të punuar shumë, konsumoja kalori të mëdha për të siguruar që po krijoja një shtëpi të shëndetshme për foshnjat e mia. Kishte shumë punë për t’u rritur, dhe për të fituar peshën e duhur, por e bëra përcjell Gazeta Shneta.
Pas lindjes sime, mezi e njihja veten. Mendova se do të kisha humbur të paktën 12 kilogramë, pasi dy bebe prej gjashtë kilogramësh dolën nga trupi im. Jo! Unë kisha humbur vetëm tre!
Mua më duhet të tallesh me ta! “Mendova për veten time, mora frymën thellë, u riorganizova dhe më vunë në vëmendjen tek binjakët e mi të shëndetshëm, duke u përshtatur me jetën me katër fëmijë.
Por në atë moment, bëra një premtim. Unë kisha punuar kaq shumë për të vënë në atë peshë të vogël dhe trupi im kishte bërë punën e vet.
Ishte koha për t’u dhënë përsëri trupit tim, kështu që u zotova të merrja tërë peshën që kisha fituar gjatë shtatzënisë time binjake ta kontrolloja atë për humbje të vazhdueshme.
Trupi im i paslindjes ishte plagosur dhe goditur fjalë për fjalë. Zvarritja ime e madhe por e adhurueshme e fëmijës ishte shfryrë dhe unë kisha mbetur me qime, prerje, këmbët e fryra dhe pjesët e shërimit nga një C-seksion.
Kam vendosur që tani të jem e sjellshme me trupin tim. Ha vetëm ushqime të shëndetshme, kënaqem duke pushuar dhe duke marr kohë për veten time. Dua të jem e fortë.
Unë jam duke e lënduar shpinën kur marr një fëmijë. Dua të jem fleksible. Jo më shumë duke tërhequr qafën time duke arritur për një biberon që ka rënë nën një krevat fëmijësh.
Unë dua të shkoj në dollap tim dhe të ndjehem mirë në çdo gjë që kam vënë në të. Dua ti shijoj këto momente pas lindjes sepse me të vërtetë kaq qenë e vështirë lindja dhe tani më jeta me 4 fëmijë. /Gazeta Shneta/