Nga mosha katër muajshe, foshnjat flenë më mirë kur gjenden në dhomat e tyre. Kjo është sipas hulumtimeve të reja, gjë që bie në kundërshtim me rekomandimet aktuale rreth praktikave të gjumit të foshnjave.
Fëmijët me dhomat e prindërve kishin një konsolidim më të ulët të gjumi dhe katër herë më shumë gjasa për të përfunduar ndarjen e shtratit me kujdestarët e tyre gjatë natës sesa ato bebet që flinin në dhomat e tyre, sipas një studimi të botuar këtë javë në gazetën “Pediatricts”, transmeton Gazeta Shneta.
“Ndoshta gjetja jonë më shqetësuese ishte se ndarja e dhomës shoqërohej me tranzicionet e natës në ndarjen e shtratit, e cila dekurajohet fuqimisht nga Akademia Amerikane e Pediatrisë”, tha autori kryesor Dr Ian Paul në një deklaratë.
Si pjesë e hulumtimit, 279 nënat plotësuan pyetësorët kur foshnjat e tyre ishin katër dhe nëntë muaj, dhe përsëri në 12 dhe 30 muaj. Informacioni për kohëzgjatjen e gjumit, vendndodhjen, zgjimin e natës, ushqimet e natës, rutinat e gjumit dhe sjelljet e gjumit janë mbledhur për të shqyrtuar efektet e ndarjes së dhomës prind-fëmijë në cilësinë e gjumit të foshnjave dhe zakonet e gjumit.
Më shumë se 50 për qind e foshnjave kishin fjetur në dhomën e tyre prej katër muajsh.
“Shumë pediatër dhe ekspertë të gjumit e diskutojnë rekomandimin për ndarjen e dhomës deri në një vit, sepse fëmijët fillojnë të përjetojnë ankthin e ndarjes në gjysmën e dytë të vitit të parë, duke e bërë problematike të ndryshojnë vendet e gjumit në atë fazë”, tha Dr Paul.
Bazuar në gjetjet e tyre të rezultateve më të varfëra lidhur me gjumin dhe rastet më të larta të praktikave të pasigurta të gjumit në çiftet prindërore të prindërve të ndarjes së dhomave, autorët sugjerojnë që rekomandimet e tanishme “të planifikuara” kanë nevojë për rishikim. “AAP duhet të rishikojë dhe rishikojë rekomandimin në pritje të provave për të mbështetur ndarjen e dhomës në moshën 1 vjeçare”, shkruajnë ata./Gazeta Shneta/