Gjatë nëntë muajve të shtatzënisë, trupi i nënës krijon një hapsirë të sigurt për fetusin i cili rritet i shëndetshëm nëse kjo hapësirë mirëmbahet nga vetë nëna.
Kjo arrihet kur ajo han e pin shëndetshëm; bën aktivitete fizike dhe aktivitete tjera atraktive që I ndihmojnë të dytë të kenë një humor përgjithësisht të mirë, transmeton GazetaShneta.
Por ky raport, për një numër të konsiderueshëm shtatzënish ndërpritet posa nëna të lindë në spital, shkruan “Mom.me”.
Atëherë kur raporti mes nënës e foshnjes pritet të shënojë kulminacionin, domethënë kur nëna duhet ta shohë e ta mbajë afër foshnjën, pikërisht atëherë ata duhet të ndahen për një periudhë kohore.
Sipas studimeve të shumta shkencore është vërtetuar se foshnja ka nevojë tejet të madhe që të qëndrojë afër të ëmës në orët e para pasi të dalë në ambientin e jashtëm.
Kontakti turp më trup më nënën i krijon ndjesitë e para të sigurisë gjë që ndikon edhe në vazhdimësinë e rritjes së tij; efekti i mirë I këtij kontakti i duhet edhe nënës në anën tjetër, sepse asaj i nevojitet që ta shohë me sytë e saj se bebi që e mbajti të bark për 40 javë me rresht është në gjendje të mirë.
Por shumica e spitaleve nuk e praktikojnë këtë bashkim. Mund të ndikojë edhe stafi i zovgëluar i departamentit të gjinekologjisë që nuk siguron persona të mjaftueshëm që të kujdsen për nënat dhe foshnjet e tyre.
Shkenca ka vëtetuar po ashtu se kjo ndarje shkakton traumë tek nënat. Nevoja për prekje, për t’ia ndjerë aromën dhe zërin njëri-tjetrit është obligim që duhet plotësuar. Në të kundërtën, kur nuk ndodhë është e rrezikshme që të ketë efekt traumatik. /GazetShneta/