Një ekip mjekësh, infermierësh dhe studiuesish mjekësorë të lidhur me institucione të shumta në Australi ka zbuluar se pajisjet me ultratinguj mund të shërbejnë si mjete të besueshme diagnostikuese për fëmijët që paraqesin simptoma të frakturës distale të parakrahut.
Në studimin e tyre, të raportuar në revistën “New England Journal of Medicine”, grupi hulumtues testoi përdorimin e pajisjeve me ultratinguj në diagnostikimin e frakturave të krahut tek fëmijët.
Hulumtimet e mëparshme kanë treguar se frakturat distale të parakrahut (kockat e thyera në pjesën e parakrahut më afër kyçit të dorës) janë ndër lëndimet më të zakonshme të fëmijëve të raportuara nga personeli i dhomës së urgjencës.
Mes tjerash, hulumtimet e mëparshme kanë treguar gjithashtu se shumë prindër janë të shqetësuar për ekspozimin e fëmijëve të tyre ndaj valëve elektromagnetike me energji të lartë dhe me gjatësi vale të shkurtër të emetuara nga makinat me rreze X – veçanërisht nëse fëmija i tyre është i prirur për aksidente.
Në këtë përpjekje të re, ekipi hulumtues testoi mundësinë e përdorimit të makinerive të zakonshme me ultratinguj në vend të aparateve me rreze X për të diagnostikuar fraktura të tilla.
Ekipi gjurmoi trajtimin dhe rezultatet për 270 fëmijë midis moshës 5 dhe 15 vjeç, të cilët u sollën në një dhomë urgjence me dhimbje në parakrahun e tyre distal. Fëmijët u ndanë rastësisht në një nga dy grupet.
Fëmijëve të një grupi iu dhanë teste me ultratinguj. Nëse testi rezulton negativ, fëmija dërgohet në shtëpi me udhëzime për kujdes. Nëse testi ishte pozitiv, atëherë konfirmohej me testim me rreze X dhe trajtim.
Grupi i dytë u testua duke përdorur vetëm aparate me rreze X dhe u trajtua në bazë të rezultateve. Të gjithë fëmijët u kontaktuan në një, katër dhe tetë javë pas diagnozës për të parë se sa mirë po shëroheshin lëndimet e tyre.
Ekipi hulumtues nuk gjeti asnjë ndryshim në rezultatet midis dy grupeve.
Për shkak se testimi me ultratinguj mund të bëhet menjëherë, dhomat e urgjencës ishin më pak të mbushura me njerëz. Ata vërejnë se testimi me ultratinguj kushton shumë më pak se testimi me rreze X dhe nuk kërkon certifikim për personelin.
Ata vënë në dukje se teknologjia ka përparuar deri në atë pikë sa që ka pajisje komerciale që lidhen me telefonat inteligjentë për përdorim personal. Ata sugjerojnë se duke ecur përpara, ultratingulli mund të luajë një rol shumë më të madh në diagnostikimin e frakturave në përgjithësi – veçanërisht në vende të largëta. /Gazeta Shneta/