Placenta mund të jetë një arsye pse disa gra zhvillojnë diabetin gestacional gjatë shtatzënisë, zbulon një studim i ri.
Një deficit në mënyrën se si placenta shpreh gjenin për një hormon të quajtur faktori i rritjes i ngjashëm me insulinën 1 (IGF-1) duket i lidhur me rezistencën ndaj insulinës gjatë shtatzënisë, raportuan studiuesit më 16 prill në revistën “Nature Medicine”.
“Placenta – nxitësi kryesor i ndryshimeve në fiziologjinë e insulinës në shtatzëni – ka të ngjarë të jetë një burim kyç i hormoneve të përfshirë në zhvillimin e diabetit gestacional”, tha studiuesja kryesore, Marie-France Hivert, një profesoreshë e asociuar në Harvard.
Diabeti gestacional prek një në shtatë shtatzëni dhe mund të çojë në komplikime të shumta gjatë shtatzënisë dhe lindjes.
Rezistenca e tepërt ndaj insulinës kontribuon në zhvillimin e diabetit gestacional, kanë gjetur hulumtimet e mëparshme, por shkaqet e sakta të kësaj rezistence mbeten të paqarta.
Për këtë studim, studiuesit kryen analiza gjenetike në mostrat e indeve të placentës, duke identifikuar 14 gjene që lidhen me rezistencën ndaj insulinës.
Lidhja më e fortë përfshin gjenin IGF-1, i cili menaxhon efektet e hormonit të rritjes në trup, tregojnë rezultatet. Hormoni i prodhuar nga gjeni IGF-1 lidhet me hormonin e insulinës dhe ndikon në mënyrën se si qelizat përpunojnë sheqerin në gjak.
Nivelet e hormonit IGF-1 rriten gjatë shtatzënisë dhe janë pesë herë më të larta tek gratë shtatzëna, vunë në dukje studiuesit.
Më tej, nivelet e ulëta të hormonit IGF-1 në shtatzëninë e hershme mund të jenë një tregues se një grua është në rrezik për diabetin gestacional, duke pasur parasysh se nivelet më të larta shoqërohen me më pak rezistencë ndaj insulinës, thanë studiuesit.
Në fakt, nivelet e ulëta të gjakut të hormonit IGF-1 në tremujorin e parë duket se parashikojnë diagnozën e mëvonshme të diabetit gestacional, pavarësisht nga faktorë të tjerë rreziku si pesha e tepërt, tregojnë rezultatet. /Gazeta Shneta/