Është një tronditje kur kuptojmë se prindërit tanë nuk po ia dalin mirë në shtëpi.
Ndoshta shtëpia dhe kopshti duken më kaotik dhe nëna ose babi po mbështeten më shumë në ushqime të lehta sesa ushqime të përmbushura. Ndoshta rregullimi ose higjiena e tyre ka rënë ndjeshëm, ata janë të izoluar nga shoqëria ose nuk bëjnë gjërat që i pëlqenin dikur.
Ata mund të jenë duke humbur peshë apo nuk po i menaxhojnë siç duhet medikamentet e tyre dhe mund të jenë në rrezik.
Ju jeni të shqetësuar dhe dëshironi që ata të jenë të sigurt dhe të shëndetshëm. Jeni përpjekur të flisni me ta për kujdesin ndaj të moshuarve, por jeni përballur me një refuzim të shpejtë dhe një deklaratë të indinjuar “Nuk kam nevojë për ndihmë – gjithçka është në rregull!”. Po tani, çfarë?
Këtu janë katër gjëra për t’u marrë parasysh, shkruan burimi The Conversation transmeton Gazeta Shneta:
– Filloni me më shumë ndihmë në gjërat e shtëpisë
Marrja e ndihmës dhe e mbështetjes në shtëpi mund të ndihmojë që nëna ose babi të jenë më mirë dhe të rehatshëm pa pasur nevojë të lëvizin.
Konsideroni të hartoni një listë të familjarëve dhe miqve që vizitojnë për të ndihmuar me blerjet, pastrimin dhe daljet. Ju gjithashtu mund të përdorni shërbimet e kujdesit për të moshuarit në shtëpi—ose një kombinim të të dyjave.
– Kuptoni opsionet kur ndihma në shtëpi nuk është e mjaftueshme
Nëse keni maksimizuar mbështetjen në shtëpi dhe kjo nuk është e mjaftueshme, ose nëse spitali nuk do të shkarkojë nënën ose babin pa mbështetje të gjerë, atëherë mund të keni parasysh një shtëpi pleqsh (e njohur edhe si kujdesi rezidencial për të moshuarit).
Çdo person ka të drejtën ligjore për të zgjedhur vendin ku jetojmë (përveç nëse e kanë humbur aftësinë për të marrë atë vendim).
Kjo do të thotë se familjet nuk mund ta vendosin nënën ose babin në kujdesin rezidencial për të moshuarit kundër vullnetit të tyre. Çdo person ka gjithashtu të drejtën të zgjedhë për të marrë rreziqe.
Ne duhet të respektojmë vendimet e prindërit edhe nëse nuk pajtohemi me to. Studiuesit e quajnë këtë “dinjitet të rrezikut”.
Është e rëndësishme të kuptosh këndvështrimin e tyre. Dëgjojini ata!
Mundohuni të kuptoni se çfarë është me të vërtetë e rëndësishme për cilësinë e jetës së tyre. Njerëzit e moshuar shpesh janë të kuptueshëm të shqetësuar për humbjen e pavarësisë, humbjen e kontrollit dhe për të pasur të huaj në hapësirën e tyre personale.
Ndonjëherë familjet i japin përparësi shëndetit fizik mbi mirëqenien psikologjike. Por ne duhet t’i marrim parasysh të dyja kur shqyrtojmë pranimin në shtëpi pleqsh.
Hulumtimet sugjerojnë se hyrja në një shtëpi pleqsh rrit përkohësisht vetminë, rrezikun e depresionit dhe ankthit dhe ndjenjën e humbjes së kontrollit.
Prindërit duhet të përfshihen në procesin e vendimmarrjes se ku jetojnë dhe kur mund të lëvizin.
– Kuptoni opsionet nëse një prind ka humbur aftësinë për të marrë vendime
Nëse nëna ose babi kanë humbur aftësinë për të zgjedhur vendin ku jetojnë, familja mund të jetë në gjendje ta marrë atë vendim në interesin e tyre më të mirë.
Apo, nëse nuk është e qartë nëse një person ka aftësi për të marrë një vendim të caktuar, një mjek mund ta vlerësojë atë aftësi.
Prindërit mund të kenë caktuar një kujdestar të qëndrueshëm për të marrë vendime për shëndetin dhe mënyrën e jetesës së tyre kur ata nuk janë në gjendje.
– Merruni me ndjenjat tuaja
Familjarët shpesh ndiejnë faj dhe pikëllim gjatë procesit të vendimmarrjes dhe tranzicionit.
Mes tjerash, familjet duhet të veprojnë në interesin më të mirë të nënës ose babit, por edhe të balancojnë përgjegjësitë e tjera të kujdesit, prioritetet financiare dhe mirëqenien e tyre. /Gazeta Shneta/