Hulumtimi i ri zbuloi njohuri se si hormonet e prodhuara nga embrioni në zhvillim luajnë një rol në sëmundjen e mëngjesit dhe ashpërsinë e saj.
Sëmundja e mëngjesit është ndoshta një nga aspektet më të pashpjegueshme të shtatzënisë, pavarësisht faktit se rreth 90% e grave shtatzëna e përjetojnë atë në një farë mase, shkruan burimi Health News përcjell Gazeta Shneta.
Megjithëse niveli i të përzierave dhe të vjellave të mëngjesit mund të ndryshojë, deri në 3% e grave shtatzëna zhvillojnë të vjella të rënda, të njohura si hyperemesis gravidarum (HG). Kjo gjendje mund të çojë në dehidrim dhe shtrimin në spital.
Pavarësisht prevalencës së lartë të të vjellave në mëngjes tek gratë shtatzëna, ekzistojnë pak trajtime për të ndihmuar në qetësimin e simptomave. Sidoqoftë, studiuesit kohët e fundit zbuluan se kombinimi i doksilaminës-piridoksinës dhe akupunkturës mund të ndihmojë.
Ndërsa askush nuk e di me siguri se çfarë e shkakton sëmundjen e mëngjesit, një studim i vitit 2018 gjeti një lidhje midis faktorit të diferencimit të rritjes së hormoneve 15 (GDF15) dhe të përzierave dhe të vjellave gjatë shtatzënisë.
GDF15 vepron në pjesën e trurit që kontrollon të vjellat dhe mbiprodhimi i tij është shoqëruar me të përziera tek individët me kancer.
Në një studim të ri të botuar më 13 dhjetor në “Nature”, një ekip studiuesish zbuloi se ndjeshmëria e një gruaje ndaj GDF15 – një hormon i prodhuar nga fetusi – mund të përcaktojë nëse ato përjetojnë të vjella në mëngjes gjatë shtatzënisë.
Për të mësuar më shumë rreth komplikimeve të shtatzënisë KLIKO KËTU.
Çfarë i shkakton të vjellat në mëngjes?
Për të hetuar rolin e GDF15 në nauze, të vjella dhe hiperemesis gravidarum të lidhura me shtatzëninë, shkencëtarët kryen analiza gjenetike dhe të gjakut tek gratë shtatzëna me dhe pa sëmundjen të mëngjesit.
Studiuesit zbuluan se nivelet e GDF15 të pjesëmarrësve u rritën në mënyrë të qëndrueshme në 12 javët e para të shtatzënisë, por ishin mesatarisht më të larta në ato që përjetuan të vjella në mëngjes dhe hiperemesis gravidarum.
Përveç kësaj, ekipi hulumtues zhvilloi një metodë të bazuar në spektrometrinë e masës për të matur se sa GDF15 që qarkullonte në gjakun e nënës vinte nga fetusi. Ekipi zbuloi se shumica e GDF15 që qarkullonte në shtatzëni erdhi nga embrioni në zhvillim.
Për më tepër, autorët e studimit thonë se gratë me β-talasemi – një gjendje e karakterizuar nga nivele kronike të larta të GDF15 – rrallë raportuan të vjella në mëngjes gjatë shtatzënisë.
Ekipi hulumtues dyshon se gratë me nivele natyralisht të ulëta të GDF15 mund të jenë më të ndjeshëm ndaj niveleve të rritura të hormonit të fetusit gjatë shtatzënisë dhe, kështu, mund të kenë më shumë gjasa të përjetojnë të vjella në mëngjes sesa ato me nivele natyrale të larta të hormonit. /Gazeta Shneta/