Duke ekzaminuar mostrat e mëlçisë nga 116 persona të vdekur me çrregullime të rënda mendore, studiuesit kanë demonstruar se pirja e duhanit, obeziteti dhe përdorimi i alkoolit mund të jenë vendimtare në përcaktimin se si do të funksionojë ilaçi për një pacient individual.
Tashmë është e njohur në qarqet kërkimore se një mënyrë jetese jo e shëndetshme ndikon në nivelet e enzimave në trup dhe në këtë mënyrë mundësinë e metabolizmit të ilaçeve, shkruan burimi Medical Xpress përcjell Gazeta Shneta.
Megjithatë, një studim nga Departamenti i Mjekësisë Ligjore në Universitetin Aarhus ka hedhur tani një dritë të re mbi efektet e stilit të jetesës. Janë ekzaminuar mostrat e mëlçisë nga 116 persona të vdekur me çrregullime të rënda mendore – dhe faktori i rëndësishëm është se një pjesë e madhe e të vdekurve ishin duhanpirës, alkoolikë dhe/ose obezë.
Duke ekzaminuar sasitë e enzimave të shprehura në mëlçitë e tyre, studiuesit mund të shohin indikacione se sa mirë ose keq u metabolizuan barnat nga këta pacientë tashmë të vdekur.
“Njerëzit që vuajnë nga sëmundje të rënda mendore kanë një jetëgjatësi rreth 20 vjet më të ulët se pjesa tjetër e popullsisë. Ka disa arsye për këtë për shembull individët me çështje mendore kryejnë më shpesh vetëvrasje. Ata gjithashtu kanë një rritje të incidencës së stilit të jetesës – faktorë të lidhur si diabeti, obeziteti, duhani dhe përdorimi i alkoolit apo drogës”, shpjegon Dr. Kata Wolff Pedersen.
“Është emocionuese të shohësh sesi mënyra e jetesës ndikon në sasinë e enzimave që metabolizojnë ilaçet në trup, sepse një ndryshim në sasinë e enzimës mund të zvogëlojë efikasitetin e barnave të përdorura nga ky grup pacientësh”, thotë ajo.
Alkooli dhe duhani rrisin metabolizmin e ilaçit
Studimi nga Departamenti i Mjekësisë Ligjore tregon se duhanpirësit kanë dy herë më shumë një enzimë të veçantë metabolizuese të ilaçeve (CYP1A2) sesa jo duhanpirësit.
Kjo do të thotë që duhanpirësit metabolizojnë disa ilaçe (p.sh. barnat antipsikotike) më shpejt dhe kështu, teorikisht, janë në rrezik më të madh të trajtimit të gabuar.
“Ne jemi të parët që demonstrojmë në nivelin e proteinave se niveli i enzimës tek duhanpirësit rritet thjesht sepse më shumë enzimë shprehet në trup,” thotë Dr. Kata Wolff Pedersen.
Indi i mëlçisë është mbledhur gjatë autopsisë mjeko-ligjore. Më pas, u krye një analizë e plotë toksikologjike, e kryqëzuar me informacione për historikun e alkoolit dhe duhanpirjes tek këta pacientë, bazuar në deklaratat në raportin e autopsisë nga policia, të afërmit ose mjeku i përgjithshëm.
Bazuar në këtë, Dr. Kata Wolff Pedersen doli në përfundimin se nivelet e enzimës CYP2E1 te njerëzit që përdorin alkool ishin afërsisht 30 për qind më të larta krahasuar me njerëzit pa konsumim të njohur të alkoolit.
“Dyzet për qind e të vdekurve të përfshirë në studimin tonë ishin alkoolikë të regjistruar. Është një grup interesant sepse ata kanë një mënyrë jetese të veçantë. Me kaq shumë individë, ne mund të vërtetojmë se përdorimi i alkoolit rrit sasinë e enzimave në trup”, shpjegon ajo.
“Kjo do të thotë se doza standarde e një medikamenti mund të ketë një efekt më të ulët në një pjesë të konsiderueshme të grupit të njerëzve që kemi studiuar,” thotë Dr. Kata Wolff Pedersen, dhe kjo sigurisht që vlen të përmendet.
Obeziteti dhe mbipesha rezulton në nivele të ulëta të një enzime tjetër
Studiuesit rrallë kanë akses në mostrat e mëlçisë nga grupe kaq të mëdha njerëzish. Studimet e niveleve të enzimës zakonisht bëhen në mikrozome të mëlçisë në epruveta ose në eksperimente me kafshë.
Meqenëse mostrat në këtë studim vijnë nga njerëz të identifikueshëm, është e mundur të verifikohet se faktorët e stilit të jetesës – duke përfshirë mbipeshën luajnë një rol.
Megjithatë, obeziteti dhe mbipesha bëjnë një ndryshim në një enzimë të rëndësishme me efekt të kundërt.
Studimi tregon se njerëzit me një indeks të masës trupore më të lartë prodhojnë sasi dukshëm më të vogla të enzimës CYP3A4 – në fakt, ata kanë vetëm gjysmën e më shumë enzimave në trupin e tyre sesa njerëzit me peshë normale.
Kjo mund të bëjë që ata të metabolizojnë ilaçin e tyre shumë ngadalë, duke rritur kështu rrezikun për efekte anësore.
CYP3A4 është i përfshirë në metabolizmin e një numri të madh të barnave të rëndësishme, dhe për këtë arsye kjo mund të jetë e rëndësishme për individët mbipeshë që nuk marrin dozat e duhura dhe potencialisht marrin trajtim të gabuar. /Gazeta Shneta/